Op zaterdag 10 oktober 2015 was het zover. We zijn naar Nootdorp afgereisd om met cliënten van Ipse de Bruggen uit heel Zuid-Holland te filosoferen over het begrip “medezeggenschap”.
Vanaf 13.30 kwamen de cliënten en begeleiders binnen druppelen. Eerst een kopje koffie en een korte introductie speech. Daarna was het de beurt aan Mirjam Poolster om de genodigden eens hard(op) te laten denken. Eerst gaf Mirjam een uitleg over het begrip “definitie.” Hiervoor gebruikte zij het voorbeeld van een stoel. Een aantal cliënten vonden dit hilarisch.
Mirjam vroeg de clienten om op te schrijven wat “medezeggenschap” voor hen betekent. Nadat ze daar even de tijd voor hadden gekregen werden al deze begrippen, woorden, gedachten verzameld. Zoals: rechten, meebeslissen, praten, dingen leren zeggen, je mening geven, beslissen over hoe je je eigen vrije tijd wil vormgeven, dat je het ook mag zeggen als het niet goed gaat, oren, ogen en stem zijn van degene die niets kunnen zeggen.
Toen begon het échte werk. De vraag was namelijk of al deze begrippen, die de cliënten hadden genoemd, nou wel of niet een definitie was van het begrip “medezeggenschap”. Om dit in goede banen te leiden kregen de cliënten een rood en groen velletje papier. Zo kon iedereen gemakkelijk stemmen: blijft deze definitie erin of kunnen we de definitie schrappen. De eerste drie begrippen waren een makkie, iedereen stemde “groen”. Maar daarna werd het een stuk lastiger. Sommige vonden dat het begrip erin moest blijven, anderen wilden het liever geschrapt zien. En daar ontstond het filosofische gesprek.
“Er is een medebewoner die niet kan praten en horen en dat vind ik verdrietig. Kan ze dan wel meebeslissen? Wel als ik haar help.
“Sommige bewoners kunnen niet meebeslissen. Er zijn mensen die niet kunnen praten en met een lager niveau. Je weet dan niet wat ze willen.”
“Er wordt niet genoeg rekening gehouden met mensen met een beperking, waarom moeten ze bezuinigen.”
“Vrijwilligers horen bij Ipse de Bruggen, zij horen bij de cliëntenraad.”
“Eigenlijk vind ik dat een vrijwilliger gewoon werkt.”
“Het personeel heeft geen tijd voor de cliëntenraad, dus vrijwillgers zijn nodig.
“Als je voor jezelf bent opgekomen en niemand hoort het , dan ben je toch voor jezelf opgekomen.”
“Als je verschilt van mening met hogerop, dan heb je toch pech.”
“Laat je wijzer maken door anderen.”
Na het filosoferen draaide DJ Leo IJdo, de nachtburgemeester uit Vlaardingen, verschillende plaatjes. Er waren hapjes en drankjes en iedereen kon even ontspannen. Het was een bijzondere zaterdagmiddag!